Zon, zee & strand in Cambodja
Door: Tjally
Blijf op de hoogte en volg Tjally
28 Mei 2004 | Cambodja, Preah Seihanouk
Hallo,
Hier een verslag met mijn laatste belevenissen. Vanaf Vientiane (Laos) ben ik met de nachttrein naar Bangkok gegaan. Daar kwam ik de volgende morgen aan en maakte iets heel bijzonders mee. Het was 's ochtends rond een uur of acht, het station was vol met mensen die onderweg naar hun werk waren. Ineens begon het volkslied te spelen en iedereen stond ineens kaarsrecht stil voor ongeveer een minuut op het drukke station, niemand uitgezonderd. Kon me dit nog niet voorstellen dat dit in Amsterdam zou gebeuren. Vanaf Bangkok kon ik meteen met de bus door naar Cambodja waar ik dan 's avonds om zes uur op de plaats van bestemming aan 'zou' komen. Bij de grensovergang keek ik mijn ogen uit, heel erg druk was het daar en ik vroeg me af wat alle mensen daar deden. Het leek wel of er mensen leefden en heel veel mensen die bedelden. Tussen de grens van Thailand en Cambodja stond het vol met cassino's en luxe hotels. Dit had ik niet verwacht van Cambodja. Vervolgens 150 kilometers over de onverharde weg. Na 50 kilometer hield onze bus er mee op. Daar stonden we aan de kant van de weg, 9 toeristen. Na een tijdje werd het donker en we hadden geen eten en drinken bij ons. Er kwam iemand om de bus te maken, maar na een tijdje zagen ze in dat het niet ging lukken om de bus weer aan de praat te krijgen. Uiteindelijk zijn we met een pickup verder gegaan in het pikkedonker. Uren rijden. Ineens kwamen we aan in Siem Reap, de plaats van bestemming en het eerste dat we daar zagen was dat het vol stond met luxe hotels. Zo luxe had ik ze nergens gezien. Een land vol met contrasten. In plaats van zes uur 's avonds kwamen we aan na middernacht. Na meer dan 30 uren reizen was ik uiteindelijk op de plaats van bestemming aangekomen.
Ik kwam in Siem Reap om de tempels te bekijken. Angkor Wat is een van de wereldwonderen en is schitterend. Ik heb een dag doorgebracht met tempels bekijken. Met de tuktuk door de jungle en heel veel tempels gezien. In een van de tempels is Tumb Raider opgenomen. Ik had een eendaagse pas en was 's ochtends om half zeven begonnen met tempels bekijken. Aan het einde van de dag was ik doodmoe van de hitte, de tempels en alle mensen die je van alles en nog wat probeerden te verkopen. Rustig zitten en uitrusten was er niet bij, de verkopers kwamen als vliegen op je af. Veel tempels gezien en zeer de moeite waard, maar ik geloof nu wel dat ik genoeg tempels heb gezien voor de rest van mijn reis.
Vanaf Siem Reap ben ik met de bus naar de hoofdstad Phnom Penh gegaan. Hier was gelukkig een verharde weg. Onderweg heb ik mijn ogen uitgekeken. We stopten een paar keer en hier probeerden ze ons 'eten' te verkopen; spinnen, kakkerlakken, kikkers... Ik ging bijna over mijn nek toen in de bus een vierjarig meisje lekker zat te snoepen van haar kakkerlakkken. Verder zijn ze overal in Azie dol op karaoke, overal in de bus is een tv met karaoke. Zo luid als tijdens deze rit had ik het nog niet meegemaakt en in de bus zongen de mensen mee. Ik heb geen poging gewaagd, want ik word niet veel wijs uit de letters die ze hier gebruiken.
Ik kwam in Phnom Penh om de killingfields en het Toul Sleng museum (S21) te bezoeken. Toen ik in Cambodja aankwam was ik meteen erg onder de indruk van de verschrikkelijke geschiedenis. Vanaf 1975 tot 1979 was Pol Pot aan de macht en is een kwart van de bevolking (2 miljoen mensen) uitgeroeid. Iedereen die ook maar een beetje opleiding had of een bril droeg werd vermoord en iedereen werd gedwongen om in de rijst te werken. Iedereen die ouder dan mij is, heeft hier dus op een of andere manier mee te maken gehad en dit idee liet me niet los. Over het hele land verspreid zijn heel veel killingfields en gevangenissen en ik ging daar een van bezoeken. Onderweg daar naartoe bracht mijn chauffeur me naar een schietbaan. De militairen verdienen hier gemiddeld 25 dollar per maand en ze hebben een leuke bijverdienste bedacht door de toeristen te laten schieten. Ik werd hartelijk ontvangen en kreeg een 'menukaart' met het wapen, het aantal schoten en de prijs. Ik heb hartelijk bedankt voor de eer en ineens waren ze helemaal niet vriendelijk meer tegen me. Het was interessant om er gekeken te hebben, maar tijd om er heel snel vandaan te gaan en hier kwam ik niet voor. De killingfields waren indrukwekkend. Met veel massagraven en een gebouw vol met schedels. Honderden schedels keken me aan en na een tijdje moest ik weg uit dit gebouw. Op het terrein staken de botten, tanden en kledingstukken de grond uit en vertelde de gids hoe de mensen vermoord werden. Gruwelijk, het was te duur om te schieten en op dit terrein waren zo'n 20.000 mensen op verschrikkelijke manier om het leven gekomen. In de gevangenis, nu een museum, werd ik niet veel vrolijker met foto's van alle slachtoffers en schilderijen waarop afgebeeld werd hoe de mensen gemarteld of vermoord werden. Het land heeft echt verschrikkelijke dingen meegemaakt.
Vanaf Phnom Penh ben ik met de bus naar het zuiden van Cambodja gegaan om een paar dagen op het strand door te brengen. Het is hier erg relaxt, een beetje te eigenlijk maar het weer is super. Op het strand kijk ik ook mijn ogen uit. Ineens lopen er koeien over het strand. Gister dacht ik dat er een hond naast me stond, bleek het een groot bruin varken te zijn dat uit de afvalemmer naast mij stond te eten. Verder probeert iedereen je hier van alles te verkopen. Vooral veel kinderen die fruit, armbanden en sarongs verkopen en met no thanks geen genoegen nemen. Een beetje opdringerig dus en na een week in dit land te hebben doorgebracht is het soms moeilijk om vriendelijk te blijven. Vandaag heb ik een boottochtje gemaakt naar de eilanden hier voor de kust en gesnorkeld. Gister werd ik in het restaurant al uitgelachen vanwege mijn rode hoofd, maar vandaag durf ik me er niet meer te vertonen geloof ik. Ze hebben hier creme en bodylotion om je huid wit te maken (i.p.v. in Nederland met een teint). Ik heb overwogen om dit te gebruiken maar geloof dat niets meer helpt. Genoeg zon voor mij dus en tijd om verder te gaan. Een bezoek aan Cambodja was zeker de moeite waard, ik heb een indrukwekkende week gehad.
Morgen back to Bangkok waar ik mijn laatste paar dagen ga doorbrengen met: shoppen! Als alles goed gaat kom ik volgende week donderdag, 3 juni, om zes uur 's avonds weer aan in Nederland. Het is een gek idee dat ik over een week weer thuis ben, maar ik krijg nu wel heel veel zin om weer naar huis te gaan.
Tot volgende week!
Groeten Tjally
Hier een verslag met mijn laatste belevenissen. Vanaf Vientiane (Laos) ben ik met de nachttrein naar Bangkok gegaan. Daar kwam ik de volgende morgen aan en maakte iets heel bijzonders mee. Het was 's ochtends rond een uur of acht, het station was vol met mensen die onderweg naar hun werk waren. Ineens begon het volkslied te spelen en iedereen stond ineens kaarsrecht stil voor ongeveer een minuut op het drukke station, niemand uitgezonderd. Kon me dit nog niet voorstellen dat dit in Amsterdam zou gebeuren. Vanaf Bangkok kon ik meteen met de bus door naar Cambodja waar ik dan 's avonds om zes uur op de plaats van bestemming aan 'zou' komen. Bij de grensovergang keek ik mijn ogen uit, heel erg druk was het daar en ik vroeg me af wat alle mensen daar deden. Het leek wel of er mensen leefden en heel veel mensen die bedelden. Tussen de grens van Thailand en Cambodja stond het vol met cassino's en luxe hotels. Dit had ik niet verwacht van Cambodja. Vervolgens 150 kilometers over de onverharde weg. Na 50 kilometer hield onze bus er mee op. Daar stonden we aan de kant van de weg, 9 toeristen. Na een tijdje werd het donker en we hadden geen eten en drinken bij ons. Er kwam iemand om de bus te maken, maar na een tijdje zagen ze in dat het niet ging lukken om de bus weer aan de praat te krijgen. Uiteindelijk zijn we met een pickup verder gegaan in het pikkedonker. Uren rijden. Ineens kwamen we aan in Siem Reap, de plaats van bestemming en het eerste dat we daar zagen was dat het vol stond met luxe hotels. Zo luxe had ik ze nergens gezien. Een land vol met contrasten. In plaats van zes uur 's avonds kwamen we aan na middernacht. Na meer dan 30 uren reizen was ik uiteindelijk op de plaats van bestemming aangekomen.
Ik kwam in Siem Reap om de tempels te bekijken. Angkor Wat is een van de wereldwonderen en is schitterend. Ik heb een dag doorgebracht met tempels bekijken. Met de tuktuk door de jungle en heel veel tempels gezien. In een van de tempels is Tumb Raider opgenomen. Ik had een eendaagse pas en was 's ochtends om half zeven begonnen met tempels bekijken. Aan het einde van de dag was ik doodmoe van de hitte, de tempels en alle mensen die je van alles en nog wat probeerden te verkopen. Rustig zitten en uitrusten was er niet bij, de verkopers kwamen als vliegen op je af. Veel tempels gezien en zeer de moeite waard, maar ik geloof nu wel dat ik genoeg tempels heb gezien voor de rest van mijn reis.
Vanaf Siem Reap ben ik met de bus naar de hoofdstad Phnom Penh gegaan. Hier was gelukkig een verharde weg. Onderweg heb ik mijn ogen uitgekeken. We stopten een paar keer en hier probeerden ze ons 'eten' te verkopen; spinnen, kakkerlakken, kikkers... Ik ging bijna over mijn nek toen in de bus een vierjarig meisje lekker zat te snoepen van haar kakkerlakkken. Verder zijn ze overal in Azie dol op karaoke, overal in de bus is een tv met karaoke. Zo luid als tijdens deze rit had ik het nog niet meegemaakt en in de bus zongen de mensen mee. Ik heb geen poging gewaagd, want ik word niet veel wijs uit de letters die ze hier gebruiken.
Ik kwam in Phnom Penh om de killingfields en het Toul Sleng museum (S21) te bezoeken. Toen ik in Cambodja aankwam was ik meteen erg onder de indruk van de verschrikkelijke geschiedenis. Vanaf 1975 tot 1979 was Pol Pot aan de macht en is een kwart van de bevolking (2 miljoen mensen) uitgeroeid. Iedereen die ook maar een beetje opleiding had of een bril droeg werd vermoord en iedereen werd gedwongen om in de rijst te werken. Iedereen die ouder dan mij is, heeft hier dus op een of andere manier mee te maken gehad en dit idee liet me niet los. Over het hele land verspreid zijn heel veel killingfields en gevangenissen en ik ging daar een van bezoeken. Onderweg daar naartoe bracht mijn chauffeur me naar een schietbaan. De militairen verdienen hier gemiddeld 25 dollar per maand en ze hebben een leuke bijverdienste bedacht door de toeristen te laten schieten. Ik werd hartelijk ontvangen en kreeg een 'menukaart' met het wapen, het aantal schoten en de prijs. Ik heb hartelijk bedankt voor de eer en ineens waren ze helemaal niet vriendelijk meer tegen me. Het was interessant om er gekeken te hebben, maar tijd om er heel snel vandaan te gaan en hier kwam ik niet voor. De killingfields waren indrukwekkend. Met veel massagraven en een gebouw vol met schedels. Honderden schedels keken me aan en na een tijdje moest ik weg uit dit gebouw. Op het terrein staken de botten, tanden en kledingstukken de grond uit en vertelde de gids hoe de mensen vermoord werden. Gruwelijk, het was te duur om te schieten en op dit terrein waren zo'n 20.000 mensen op verschrikkelijke manier om het leven gekomen. In de gevangenis, nu een museum, werd ik niet veel vrolijker met foto's van alle slachtoffers en schilderijen waarop afgebeeld werd hoe de mensen gemarteld of vermoord werden. Het land heeft echt verschrikkelijke dingen meegemaakt.
Vanaf Phnom Penh ben ik met de bus naar het zuiden van Cambodja gegaan om een paar dagen op het strand door te brengen. Het is hier erg relaxt, een beetje te eigenlijk maar het weer is super. Op het strand kijk ik ook mijn ogen uit. Ineens lopen er koeien over het strand. Gister dacht ik dat er een hond naast me stond, bleek het een groot bruin varken te zijn dat uit de afvalemmer naast mij stond te eten. Verder probeert iedereen je hier van alles te verkopen. Vooral veel kinderen die fruit, armbanden en sarongs verkopen en met no thanks geen genoegen nemen. Een beetje opdringerig dus en na een week in dit land te hebben doorgebracht is het soms moeilijk om vriendelijk te blijven. Vandaag heb ik een boottochtje gemaakt naar de eilanden hier voor de kust en gesnorkeld. Gister werd ik in het restaurant al uitgelachen vanwege mijn rode hoofd, maar vandaag durf ik me er niet meer te vertonen geloof ik. Ze hebben hier creme en bodylotion om je huid wit te maken (i.p.v. in Nederland met een teint). Ik heb overwogen om dit te gebruiken maar geloof dat niets meer helpt. Genoeg zon voor mij dus en tijd om verder te gaan. Een bezoek aan Cambodja was zeker de moeite waard, ik heb een indrukwekkende week gehad.
Morgen back to Bangkok waar ik mijn laatste paar dagen ga doorbrengen met: shoppen! Als alles goed gaat kom ik volgende week donderdag, 3 juni, om zes uur 's avonds weer aan in Nederland. Het is een gek idee dat ik over een week weer thuis ben, maar ik krijg nu wel heel veel zin om weer naar huis te gaan.
Tot volgende week!
Groeten Tjally
-
28 Mei 2004 - 12:20
Jolanda:
als je aankomt...zit ik nog op Vlieland...
Ik wens je nog een fijn tijd in Bangkok. en natuurlijke een fijne terug reis. Veel liefs Jolanda -
28 Mei 2004 - 12:23
Tineke:
He Tjally, Succes met je terugreis. Ik zie je wel weer eens lopen in big-city franeker.
Groetjes -
29 Mei 2004 - 13:08
Tsjikke:
shop -ze , en een goede terugreis! tot snel !!
dikke kus -
31 Mei 2004 - 10:15
Henny:
Vol bewondering je belevenissen weer gelezen. Nog even en dan zit het er op.Ik vind het wel gezellig dat mijn overbuurvrouw weer terug komt.Geniet ze nog even en alvast een goede vlucht terug!
Liefs,je buuf. -
02 Juni 2004 - 12:04
Ines-Mirjam:
Het is voorbij... jammer voor je, maar het zal straks ook wel weer lekker zijn. je eigen W.C, douche, bed enz. Heerlijk!
In ieder geval een fijne reis en tot snel?! -
03 Juni 2004 - 19:54
Berber:
Ik ben de laatste tijd erg "laks" geweest wat jou reisverslag betreft. Dus dacht ik : wanneer komt mijn lieve nichtje toch thuis? En wat schetst mijn verbazing? Op dit moment ben je waarschijnlijk al thuis!!!! Heb nog heel wat huiswerk te doen om je laatste reisverslagen , die geweldig zijn om te lezen trouwens, door te nemen. Lieve meid we vinden het heerlijk dat je weer in ons kikkerlandje bent. Er wacht een heeeeeele dikke knuffel op je Dikke kus van bauke berber iwan en natuurlijk kleine Myrthe -
08 Juni 2004 - 17:25
Jettie:
Hey Tjal, Helemaal in het begin van je reis hebben we saampies nog ffies lol gehad op Korsow. Ik hoorde van Tsjik dat je thuis bent! Wat een schok moet dat zijn...ik krijg er de kriebels van. Blijf ook nog ffies hier, tot oktober en dan mag ik weer vliegen...Hope you had fun, maar aan de foto's en verhalen te zien was het werelds (bij wijze van woordspeling). Misschien tot in Franeker, als ik bij Tsjikke langs ga! Groetjes, Jettie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
